O «αστικός μύθος» του ότι οι μικρο-μεσαίες επιχειρήσεις δεν χρειάζονται ασφάλιση αστικής ευθύνης Στελεχών Διοίκησης (Directors and Officers Liability Insurance)
Τι είναι η ασφάλιση αστικής ευθύνης Διοικητικού Συμβουλίου και Στελεχών Διοίκησης
Τα προγράμματα ασφάλισης ευθύνης Διοικητικού Συμβουλίου και Στελεχών Διοίκησης ( Directors’ and Officers’ Liability), προστατεύουν τα στελέχη από οποιαδήποτε απαίτηση, οποιουδήποτε τρίτου ισχυριστεί ότι από τις πράξεις και παραλείψεις του στελέχους, υπέστη οικονομική ζημία ή ηθική βλάβη.
Στους «τρίτους» περιλαμβάνονται ενδεικτικά και όχι περιοριστικά οι εργαζόμενοι, οι προμηθευτές, οι ανταγωνιστές, το Δημόσιο, οι τράπεζες, συνεργάτες. Όσο οξύμωρο και αν ακούγεται, τα στελέχη προστατεύονται από το ασφαλιστήριο ακόμα και στην περίπτωση που αυτός που στρέφεται εναντίον τους είναι ο ίδιος ο εργοδότης τους, δηλαδή ο φορέας που τα ασφαλίζει.
Γιατί είναι απαραίτητη η ασφάλιση Directors’ and Officers’ Liability
Στο σύγχρονο απαιτητικό επιχειρηματικό περιβάλλον το διακύβευμα από τις αποφάσεις που λαμβάνουν τα στελέχη διοίκησης αυξάνεται ολοένα και περισσότερο.
Οι αποφάσεις αυτές έχουν να κάνουν με θέματα όπως, επιχειρηματικές ευκαιρίες, συγκρούσεις συμφερόντων, συγχωνεύσεις και εξαγορές, αναδιαρθρώσεις, δίκαιο ανταγωνισμού κλπ. Επιπλέον έχουν να κάνουν με λανθασμένους χειρισμούς, ανθρώπινα λάθη και παραλείψεις σε πιο καθημερινά θέματα, όπως οι εργατικές σχέσεις ή η διαμόρφωση του ισολογισμού της εταιρείας.
Δημοσιευμένες μελέτες έχουν δείξει πως πως οι απαιτήσεις κατά στελεχών έχουν αυξηθεί κατά 63% τα τελευταία πέντε χρόνια, καταστώντας την ασφάλιση αστικής ευθύνης Διοικητικού Συμβουλίου και Στελεχών Διοίκησης περισσότερο αναγκαία από ποτέ.
Είναι σημαντικό να τονιστεί πως σε περίπτωση έγερσης αξιώσεων κατά του στελέχους, αυτές μπορεί να γίνουν και αρκετά χρόνια μετά την πράξη που τη προκάλεσε, ακόμη και εάν το στέλεχος έχει αποχωρήσει από την εταιρεία.
Η λανθασμένη άποψη πως οι μικρο-μεσαίες επιχειρήσεις επιχειρήσεις δεν χρειάζονται ασφάλιση αστικής ευθύνης Στελεχών Διοίκησης
Πρόκειται για μια ευρέως διαδεδομένη άποψη μεταξύ των Επιχειρηματιών και των Γενικών Διευθυντών των λεγόμενων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, μια άποψη που στηρίζεται στην εντελώς λανθασμένη υπόθεση πως μόνο οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν επικινδυνότητα έγερσης αξιώσεων κατά της Διοίκησης.
Καταρχήν, το μικρότερο μέγεθος επιχείρησης δε συνεπάγεται πως δεν διατρέχει κινδύνους από αγωγές προσωπικού, ανταγωνιστών και τρίτων συνεργατών και πελατών και Δημοσίου. Αντιθέτως μάλιστα, συνήθως οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις δε διαθέτουν τα εξειδικευμένα στελέχη για τη διαχείριση τέτοιου τύπου κρίσεων.
Η αυστηρή νομοθεσία που διέπει τη λειτουργία των επιχειρήσεων και οι νέες νομικές και κανονιστικές συμμορφώσεις, γενούν κινδύνους που δεν υπήρχαν στο παρελθόν. Για παράδειγμα, ποτέ στο παρελθόν δεν απειλούταν επιχείρηση από πρόστιμα για παραβίαση προσωπικών δεδομένων ( GDPR ), όταν οι πωλητές της απλά τηλεφωνούσαν σε υποψήφιους πελάτες.
Επιπλέον, το γεγονός ότι πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις διοικούνται από μέλη της οικογένειας δεν καθιστά καθόλου βέβαιο το ότι δε θα στραφεί ο ένας εναντίον του άλλου. Η εμπειρία καταδεικνύει το εντελώς αντίθετο!
